कविता:
रोशन परियार
पाठ
कैंची जस्तो मन बनाउनु
काटी रहन्छ, टुक्राई रहन्छ
सियोमा गुलाफ बेर्नु
चोटै चोटको धागो उन्नु
अनि
उध्रेको जिन्दगीलाई
धैर्यताको कलमा राखेर
बिस्तारै - बिस्तारै सिलाउँदै जानु
दुखाईहरु मीठा हुन्छन्
दुख्न थाले पछि !!
